Mapy Śląska: Mapa Górnego Śląska z 1736 roku. (Princitatus Silesiae Oppoliensis)

Mapa Górnego Śląska autorstwa JOHANNA WOLFGANGA WIELANDA (?–1736) z 1736 roku wydana została po raz pierwszy dopiero po śmierci autora. Miało to miejsce w 1750 roku, a opublikowano ją w wydanym w Norymberdze Atlas Silesiae id est Ducatus Silesiae generaliter quatuor mappis nec non specialiter XVI mappis tot principatus repraesentantibus geographice exhibitus w wydawnictwie HOMANNA ERBENA (1664–1724).

Principatus Silesiae Oppoliensis exactissima Tabula geographica, sistens Circulus Oppoliensem Ober-Glogau Gros Strehliz, Cosel, Tost, Rosenberg, Falckenberg & Lubleniz jak brzmi pełna nazwa prezentowanej mapy była jak już wspomniano tworem porucznika wojsk inżynieryjnych Wielanda, który opracowywał mapy księstw górnośląskich w latach 1722–1733. Atlas Silesiae wykończony został przez porucznika wojsk inżynieryjnych MATHEUSA SCHUBARTHA (1723–1758), który dokonał rewizji map Wielanda w latach 1736–1740.

Mapy Wielanda i Schubartha doczekały się kolejnych edycji. W latach 1808–1813 kartograf DANIEL FRIEDRICH SOTZMANN (1754–1840) wydawał poprawione mapy z Atlas Silesiae, które następnie zostały zebrane w atlas wydany przez Georga Christopha Franza Fembo w 1813 roku. Działający w Berlinie Sotzmann był jednym z najważniejszych niemieckich kartografów swoich czasów. Można go określić mianem twórcy komercyjnej kartografii. Jego nazwisko kojarzone jest z ponad 400 tytułami, wśród których znajdują się pojedyncze arkusze map, wieloarkuszowe opracowania map, atlasy i globusy, a także eseje i recenzje. Z kolei Fembo z drukarza książek i handlarza dziełami sztuki, po zakupie katalogu wydawnictwa Homanna stał się wydawcą map i globusów.

Wydanie Sotzmanna jest niemal wierną kopią prac Wielanda i Schubartha. Istotnymi zmianami są ograniczenie zdobień kart oraz zmiana tytułów z łacińskich na niemieckie, a także uwzględnienie zmian administracyjnych i osadniczych.