Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Opolu-Łambinowicach

Muzeum, powstało po II wojnie światowej w pobliżu pozostałości jednego z największych w Europie jenieckich kompleksów Wehrmachtu dla żołnierzy koalicji antyhitlerowskiej – stalagów Lamsdorf, w celu dokumentowania zbrodni wojennych, pielęgnowania pamięci o ich ofiarach i przestrzegania przed powtórzeniem. Posiada dwie siedziby: w Łambinowicach i Opolu. W Łambinowicach Muzeum mieści się w budynkach dawnej komendantury poligonu Wehrmachtu, na obrzeżach wsi. W pobliżu znajdują się inne pozostałości dawnej niemieckiej zabudowy poligonowej, a przede wszystkim obozów oraz trzy cmentarze wojenne. Cały obszar to Miejsce Pamięci Narodowej. W Opolu instytucja ma siedzibę w centrum miasta, w zabytkowym XIX-wiecznym budynku dawnej słodowni, aresztu miejskiego oraz więzienia Gestapo.

Placówka należy do muzeów martyrologicznych. W obszarze jej zainteresowań znajduje się funkcjonowanie dwóch systemów jenieckich: niemieckiego i radzieckiego w okresie II wojny światowej. Szczególnie ważne są losy polskich jeńców wojennych, jak również żołnierzy Wojska Polskiego internowanych w czasie wojny w krajach neutralnych. Muzeum realizuje swoją misję, prowadząc działalność dokumentacyjną, naukową, edukacyjną, wystawienniczą oraz wydawniczą i chroniąc pozostałości po obozach jenieckich. Placówka gromadzi, przechowuje i udostępnia liczne muzealia i archiwalia – są to głównie pamiątki związane z jeńcami wojennymi, przede wszystkim z okresu II wojny światowej. Zbiory Muzeum należą do najcenniejszych i najbogatszych w Polsce. Składa się na nie kilkadziesiąt tysięcy artefaktów, m.in. przedmioty używane bądź wytworzone przez jeńców w czasie ich pobytu w niewoli czy należące do administracji i służby wartowniczej obozów jenieckich oraz dokumenty, mikrofilmy, zdjęcia i mapy.

Prev

1of6

Next