Abecadło

Abecadło to podstawa nauki jakiegoś języka. Także Ślązacy mają swoje abecadło.

A o to i ono:

Abecadło roz z bifija,
Sleciało na łeb, na szyja,
Bestóż sie fest potrzaskało
i sie cołkiem pofyrtało.

A – ledwo stoi i sapie,
Ą – mo bolok na prawyj szłapie
B – sie coś z basami stało
C – blank sie wnerwiyło
bo Ć – kryski zazdrościyło
że sie aż D – fest dziywiyło
E i Ę – dolne łone wyleciały
i choćby F – wyglądały
G – juz niy chce byc tak gupie
a H – ważne jak magi w zupie
I – sie fet powykrziwiało
i sie blank na J – podało
K – mo prawo szłapa krziwo
L – sie do Ł – niy łodzywo
M – je choby klopsztanga złomano
N i Ń – robią na grubie na noc
O – sie koloczym nafutrowało
a Ó – coś na łeb sleciało
P – na jedna szłapa kuśtyko
i bestóż R – chodzi z kryką
S i Ś – z rajmatyką dwa boroki
wygły sie choby hoki
T – hut mo za fest srogi
U – je jak pusty garniec ubogich
W – jak colsztok się zgiyło
a z Y – by sie chyntnie sznojder zrobiyło
zaś Z,Ż i Ź – są złe skuli tego
że niy moga stoć za pierwszego.