Rudolf von Carnall „Geognostische Karte von Ober-Schlesien”

Mapa geognostyczna Górnego Śląska z 1844 roku (2. wydanie z 1857 roku), choć wyprzedzona przez arcydzieło CARLA FERDINANDA VON ROEMERA (1818–1891), miała ogromne znaczenie i wpływ na kartografię Śląska.

RUDOLF VON CARNALL (1804–1874) urodził się w Kłodzku. Jego ród wywodził się z Kurlandii, a jego ojciec był pruskim generałem.

Po studiach Carnall został zatrudniony w urzędzie górniczym w Tarnowskich Górach, gdzie został mistrzem górniczym a także wykładał w szkole górniczej. W latach 40. XIX wieku został przeniesiony do Bonn, a następnie w 1847 roku do Berlina i mianowany tajnym radcą górniczym oraz radcą referentem w Ministerstwie Handlu. Był jednym z założycieli Niemieckiego Towarzystwo Geologicznego oraz czasopisma „Zeitschrift für Berg-, Hütten- und Salinenwesen”. W 1855 roku został przeniesiony do Urzędu Górniczego we Wrocławiu na stanowisko kapitana górniczego i pod jego komendą śląskie górnictwo zaczęło się wyjątkowo szybko rozwijać, aż do 1861 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę.Od początku XIX wieku wydawnictwem, które poświęciło się wydawaniu map Śląska stała się firma nadawcza SIMONA SCHROPPA (1751–1817), po którego śmierci zarząd nad wydawnictwem przejął jego syn LEOPOLD. U Schroppów wydawało swe mapy wielu uznanych kartografów oraz geografów. Do końca XIX wieku pod jej asumpcjami prowadzono szerokie badania geologiczne Śląska. Ich efektem było wydanie kilku map, z których najcenniejszą pozostaje niewątpliwie mapa Carnalla.

Carnall od lat 20. do początku lat 40. XIX wieku kartografował pod względem geologicznym różne części Śląska, nanosząc uzyskane dane na mapy topograficzne. Dzięki temu stworzył między innymi cykl map topograficzno-geologicznych Górnego Śląska, podzielony na 19 sekcji. Stworzył także szereg mniejszych map, takich jak okolic Bierunia czy Lublińca. W 1844 roku wydał w Berlinie syntetyczną mapę Górnego Śląska zatytułowaną Geognostische Karte von Ober-Schlesien.